علاوه بر تعلیم و تربیت و کمک به فرزندان خوب و مفید برای اجتماع، بانو زمردیان از خصایل و کمالات ویژه ای برخوردار بود که از جمله آن می توان به آرامش بخش بودن او، و صبر و محبت و متانت و فداکاری و مهمان نوازی او اشاره کرد.

وی کاملا مقید به رعایت احترام و ادب و داشتن نظم در انجام وظایف فرزندان هم در داخل منزل و هم در خارج از منزل بود. بانو زمردیان علاقه فراوانی به ادبیات و شعراى ايران از جمله سعدی، حافظ و مولوی و دیگر حکمای ایران داشت. او غالبا در مکالمات و محاورات روزمره خود از اشعار شاعران و حکایات پندآموز و جملات قصار استفاده فراوان می کرد.

بانو زمرديان غالبا از مهربانی و مهر و محبت و اهمیت اندیشه در زندگی انسان سخن می گفت و اشعاری مانند ابیات زیر همیشه ورد زبان ایشان بود:

از محبت خارها گل می شود

از محبت سرکه ها مل می شود

ای برادر تو همین اندیشه ای

مابقی ات استخوان و ریشه ای

بانو زهرا زمردیان همواره فرزندان خود و اطرافیان را به داشتن صبر و شکیبایی و تحمل در مقابل پست و بلند روزگار تشویق می کرد.

از دیگر ویژگی های بانو زهرا زمردیان کمک به فقرا و مستمندان و همچین داشتن روابط حسنه با همسایگان و اطرافیان بود. وی همواره تاکید فراوان به رعایت عدالت و انصاف داشت. او انسانى با ايمان، خداپرست، نيكو سخن و معتقد به پاداش برای نیکوکاران بود و معمولا اشعار نغز زیادی از شعراى ايران در حافظه داشت كه  در سخنان خود به كار مى برد. از جمله این چند بيت، در خصوص نیکوکاری و مروت و مدارا، كه به کرات از ایشان شنیده می شد.

تو نیکی میکن و در دجله انداز

که ایزد در بیابانت دهد باز

هر چه كنى، به خود كنى 

گر همه نيك و بد كنى

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرفست

با دوستان مروت، با دشمنان مدارا